Wouter Stips zoekt in zijn schilderijen en gedichten naar dat wat in de loop van een mensenleven verloren gaat: kinderlijke onschuld, verwondering, ongebreidelde fantasie. Dat alles vaak in één werk, dat vrolijk is, theatraal, kleurrijk en altijd tot nadenken stemt. ‘Ik schilder wat ik zelf graag zou willen dromen; landschappen en voorstellingen waarin mensen en dieren elkaar ontmoeten, met elkaar spelen, niet gehinderd door welke beperking dan ook.’